Moduł “finanse i księgowość” stanowi rozwinięcie funkcjonalności modułu podstawowego związanych z obsługą dokumentów sprzedażowych takich jak faktury VAT. Moduł podstawowy w tym zakresie zapewnia:
Wraz z modułem “finanse i księgowość” możliwości systemu Atom ERP znacznie rosną. Moduł ten zapewnia m.in:
Obsługa dokumentów sprzedażowych umożliwia sprawną i kompleksową obsługę procesów związanych z sprzedażą towarów i usług. Dzięki tej funkcji możliwe jest skuteczne wystawianie faktur oraz dokumentów wewnętrznych, które dokumentują cały proces sprzedaży.
Atom ERP umożliwia generowanie faktur i innych dokumentów, co pozwala przedsiębiorstwu na precyzyjne i rzetelne rozliczanie transakcji z klientami. System umożliwia także tworzenie dokumentów wewnętrznych, które służą do rejestrowania kolejnych etapów sprzedaży, co ułatwia zarządzanie i monitorowanie całego procesu.
Ponadto, obsługa dokumentów sprzedażowych w Atom ERP pozwala na zarządzanie płatnościami. System może śledzić terminy płatności i umożliwia generowanie przypomnień o zaległych płatnościach, co wspomaga windykację i redukcję ryzyka wystąpienia nieuregulowanych należności. System umożliwia automatyzację procesu wysyłki e-maili oraz wezwań do zapłaty itp., jednocześnie zapewniając bieżącą komunikację z klientami w kwestiach związanych z procesem sprzedaży. Co więcej, cała historia komunikacji jest zachowana, umożliwiając łatwe odtworzenie przebiegu wcześniejszych interakcji w przypadku konieczności.
Atom ERP umożliwia kompleksową dokumentację różnych rodzajów dokumentów sprzedażowych, które są istotne dla procesów handlowych. Oto opisy najważniejszych rodzajów dokumentów sprzedażowych obsługiwanych w systemie:
Po wejściu w pozycję “sprzedaż” w menu “księgowość” otworzy się lista dokumentów sprzedażowych, podobna do innych list w systemie Atom ERP, ale rozbudowana o kilka szczególnych funkcjonalności.
W górnej belce znalazły się:
Tabela główna, oprócz typowych filtrów związanych z prezentowanymi danymi posiada nietypowe funkcje dostępne z menu kontekstowego (prawe kliknięcie na wybrany wiersz) (5). Nietypowa jest tu opcja powielania dokumentu sprzedażowego, czyli tworzenia nowego na podstawie wskazanego dokumentu [link].
Lista dokumentów sprzedażowych ma wiele kolumn, nie wszystkie są standardowo pokazywane, warto zwrócić uwagę na kolumnę “status”, która zbiera informacje o 3 statusach:
Lista dokumentów sprzedażowych stanowi dobre miejsce do weryfikacji płatności za wystawione rachunki czy faktury. Oprócz możliwości znajdowania dokumentów sprzedażowych na podstawie filtrów statusu płatności czy terminu płatności istnieje możliwość szybkiego określania wartości tych znalezionych dokumentów. Służy temu informacja znajdująca się na górnej belce, ponad tabelą z filtrami.
Informacje w górnej belce dotyczą pozycji odfiltrowanych w tabeli, czyli możliwe jest wyszukanie z użyciem filtrów dokumentów o dowolnej charakerystyce i sprawdzenie jakie jest ich zbiorcze podsumowanie dotyczące:
W widoku listy dla faktur przeterminowanych, “ termin płatności” oznaczony jest dodatkową etykietą (1), która informuje o ilości dni przekroczenia terminu płatności.
Kolumna " status" informuje o stanie uregulowania faktury. Istnieją trzy możliwe stany: "zapłacony", "opłacony częściowo" oraz "niezapłacony" (2).
Dodatkowo, istnieje możliwość skorzystania z filtru " płatności" (3), który umożliwia wyświetlenie listy dokumentów o określonym statusie uregulowania.
Eksport wielu faktur do PDF i XML i XLSX Dzięki funkcji eksportu możliwe jest przekształcenie danych dotyczących faktur z formatu używanego w Atom ERP do innego formatu pliku.
Przykłady zastosowania eksportu faktur obejmują:
Funkcjonalność eksportu pozwala na łatwe przenoszenie danych między systemami, co ułatwia integrację i pozwala uniknąć podwójnego wprowadzania danych.
W systemie Atom ERP istnieje możliwość eksportu faktur do różnych formatów, umożliwiających łatwe przekazywanie danych i odczyt w odpowiednich programach. Dostępne formaty eksportu to:
Operację eksportu do formatu PDF rozpoczyna się od odfiltrowania faktur, aby lista zawierała jedynie te faktury, które mają zostać wyeksportowane. Następnie kliknij przycisk "operacje grupowe" w pasku narzędziowym, co spowoduje otwarcie dwuetapowego formularza.
W pierwszym etapie można doprecyzować listę faktur, odznaczając odpowiednie pola wyboru. Pole wyboru w wierszu nagłówkowym służy do zmiany stanu zaznaczenia dla wszystkich kontaktów na liście.W drugim etapie operacji grupowej, należy zdefiniować szczegóły operacji wybierając akcję " grupowe pobieranie faktur do PDF" spośród dostępnych opcji. W tym etapie istnieje możliwość wyboru języka eksportu, takiego jak polski, angielski lub niemiecki. Można również oznaczyć faktury jako duplikat.
Po zatwierdzeniu przyciskiem " Eksportuj faktury do zbiorczego PDF", proces eksportu danych zostanie uruchomiony, a wyeksportowany plik zostanie automatycznie zapisany w folderze zgodnie z ustawieniami przeglądarki internetowej.
Podobnie można zrealizować eksport (2) do pozostałych formatów. Tą operację również zaczyna od odfiltrowania faktur, aby lista zawierała jedynie te faktury, które mają zostać wyeksportowane.
Następnie, po zastosowaniu odpowiednich filtrów, można przystąpić do procedury eksportu. Po kliknięciu przycisku eksportu, pojawi się menu umożliwiające wybór preferowanego formatu pliku. Dostępne opcje obejmują formaty (3) takie jak MS Excel (XLSX), XML (Optima) lub CSV. Wybierając odpowiedni format, uruchamia się proces eksportowania danych, a wyeksportowany plik jest automatycznie zapisywany w folderze, zgodnie z ustawieniami przeglądarki internetowej.
Grupowa korespondencja dotycząca faktur sprzedaży, obejmująca na przykład przesyłanie wystawionych faktur, wysyłanie przypomnień o terminach, wezwań do zapłaty oraz wezwań przedsądowych, stanowi bardzo pomocne narzędzie dla firm, które pragną zoptymalizować i usprawnić procesy związane z windykacją płatności. To kompleksowe podejście do zarządzania należnościami przyczynia się do zwiększenia efektywności i skuteczności odzyskiwania zaległych płatności.
Przesyłanie faktur sprzedażowych oraz dokumentów wspomagających proces windykacji w sposób grupowy jest pożytecznym narzędziem dla firm. Dzięki temu podejściu możliwe jest jednoczesne przesyłanie dokumentów do wielu klientów, co znacznie usprawnia proces i pozwala zaoszczędzić cenny czas oraz wysiłek, który byłby wymagany przy ręcznym wysyłaniu każdego dokumentu indywidualnie.
Operację grupowej wysyłki korespondencji dotyczącej faktur wykonujemy w widoku listy “Sprzedaż”. Wykorzystujemy w nim funkcję operacji grupowych, która umożliwia jednoczesne przetwarzanie większej liczby faktur i wysyłanie powiązanych z nimi wiadomości do odpowiednich klientów.
Aby rozpocząć, należy odfiltrować faktury, które mają być przedmiotem wiadomości. Następnie klikamy przycisk "Operacje grupowe" w pasku narzędziowym, co spowoduje otwarcie dwuetapowego formularza, w którym zbierane są potrzebne dane.
W pierwszym etapie formularza można doprecyzować listę odbiorców poprzez wybranie odpowiednich pól wyboru. Pole wyboru znajdujące się w wierszu nagłówkowym służy do zmiany stanu zaznaczenia dla wszystkich wierszy. Konieczne jest zwrócenie szczególnej uwagi na to, czy w kolumnie "adres do wysyłki" podany jest adres e-mail danego kontrahenta. W razie potrzeby należy uzupełnić brakujące dane klienta. Warto pamiętać, że brak zdefiniowanego adresu do wysyłki uniemożliwi skuteczne wysłanie wiadomości dotyczącej konkretnego dokumentu.
Drugi etap formularza określa wykonywaną operację. Spośród dostępnych opcji należy wybrać akcję "Grupowa wysyłka powiadomień o fakturach". Po prawej stronie, w panelu "Obiekty", znajduje się lista wybranych dokumentów.
Kolejnym krokiem jest wybór języka i szablonu treści. Należy wybrać język generowanych faktur spośród trzech opcji: polski, niemiecki i angielski. Po wyborze języka, można przejść do wyboru szablonu treści spośród dostępnych definicji. Istnieje możliwość zdefiniowania kilku rodzajów szablonów, tworząc kompleksowy zestaw, który obejmuje różne rodzaje komunikatów. Typowe komunikaty dotyczą:
W przypadku posiadania wielu dokumentów do wysłania do jednego odbiorcy, istnieje możliwość połączenia wiadomości w jedną, zawierającą informacje dotyczące wszystkich dokumentów. Dzięki temu odbiorca otrzymuje jedno powiadomienie, które ułatwia zrozumienie i obsługę faktur. Przygotowanie odpowiedniego zestawu szablonów warto wykonać przy współudziale doświadczonych wdrożeniowców.
Końcowym krokiem jest zatwierdzenie operacji poprzez kliknięcie przycisku "Wyślij powiadomienia o fakturach do klientów". Poprawna wysyłka oznacza dokumenty jako wysłane.
Aby dodać nowe dokumenty sprzedażowe, można skorzystać z widoku listy dokumentów sprzedażowych, gdzie wystarczy kliknąć przycisk "+" w pasku narzędziowym. Po kliknięciu tego przycisku, możliwe jest wybranie rodzaju dokumentu sprzedażowego z menu rozwijanego, co prowadzi do odpowiedniego formularza. Struktura formularza jest podobna dla każdego rodzaju dokumentu sprzedażowego, a jego opis można znaleźć w punkcie "Tworzenie dokumentów sprzedażowych" [link].
Dodatkowo, warto zajrzeć do punktu "Kontekstowe tworzenie faktur z zamówień czy zleceń transportowych" [link], gdzie omówione jest tworzenie faktur sprzedażowych w kontekście innych obiektów. Dzięki temu można zaoszczędzić czas i ułatwić pracę, ponieważ dane mające bezpośrednie odwzorowanie w dokumencie są uzupełnione automatycznie. Na przykład, tworząc fakturę korygującą[link] w widoku faktury, dane faktury korygowanej, takie jak dane nabywcy, odbiorcy, numer i data faktury, są wypełniane automatycznie. Podobnie, tworząc fakturę w kontekście zamówienia, dokument zostanie automatycznie wypełniony polami nabywcy oraz pozycjami faktury, co znacznie usprawnia proces tworzenia dokumentów sprzedażowych.
Dokument sprzedażowy, podobnie jak dokument zakupowy, charakteryzuje się dużą liczbą pól w formularzu tworzenia/edycji. Pola zostały pogrupowane w 3 kolumnach i 2 wierszach.
W pierwszym wierszu, znajdują się 3 kolumny, a w nich po wyróżniono kilka sekcji formularza:
Drugi wiersz formularza stanowią pola dotyczące pozycji na dokumencie (12):
W panelu ustawień, pod pozycją “numeracja faktur” znajdują się ustawienia linii numeracyjnych. Jedna firma może posiadać wiele linii numeracyjnych, np. dla każdego z oddziałów firmy osobną. Jeśli dla firmy zdefiniowano kilka linii, podczas wystawiania faktury należy wskazać z której w danym momencie korzystamy.
Linia numeracyjna określa formaty numeru dla wszystkich typów wystawianych dokumentów sprzedażowych.
W definicji numeru możliwe są do użycia następujące symbole:
<r>
- rok zapisany 2 cyfrowo (np. 23)<R>
- rok zapisany 4 cyfrowo (np. 2034)<m>
- miesiąc jednocyfrowo (1,2,3,..,10,11,12)<M>
- miesiąc dwucyfrowo (01,02,03,..,10,11,12)<n>
- numer w miesiącu<N>
- numer w rokuPrzykłady:
<N>/<r>
- "7/23" dla fv z nr=7 i rokiem wystawienia=2023<N>/<R>
- "7/2023" dla fv z nr=7 i rokiem wystawienia=2023USŁUGI-<N>/<R>
- "USŁUGI-7/2023" dla fv z nr=7 i rokiem daty wystawienia=2023<n>-<M>/<R>
- "7-5/23" dla fv nr=7, rokiem=2023 i miesiąc majPrzypisywanie kodów GTU do faktur jest istotne w celu spełnienia wymogów księgowych oraz tworzenia plików JPK (Jednolity Plik Kontrolny). GTU to zestaw identyfikatorów używanych w plikach JPK do oznaczania określonych operacji i dokumentów. Kody GTU pozwalają na zidentyfikowanie rodzaju operacji, rodzaju dokumentu, oraz innych szczegółów związanych z fakturami.
W formularzu dodawania/edycji dokumentu sprzedażowego, w trzeciej kolumnie, występują trzy pola:
Informacje zawarte w polach " JPK kody GTU", "JPK procedury" i "JPK typ dokumentu" nie są uwzględniane w wydrukach dokumentów sprzedażowych, ponieważ są dodawane głównie w celach statystycznych i raportowania. Jednak te informacje są istotne dla eksportu danych do plików [link]. Dzięki temu możliwe jest przekazanie tych danych na potrzeby księgowe i spełnienie wymogów dotyczących raportowania finansowego i podatkowego.
Faktury dwu-walutowe są niezbędne w niektórych branżach, takich jak branża transportowa, gdzie wystawianie faktur w walutach obcych, na przykład w euro (EUR), jest powszechne. W porównaniu do zwykłych faktur w walucie obcej, faktury dwu-walutowe zawierają dodatkowo alternatywną walutę, taką jak polski złoty (PLN), która jest używana do przedstawienia podsumowania VAT i innych kwot w polskiej walucie.
Proces tworzenia faktury dwuwalutowej (1) jest podobny do tworzenia zwykłej faktury, jednak wymaga dodatkowego podania dwóch walut: waluty podstawowej (2) i alternatywnej, oraz (3) daty przeliczenia kursu (4) .
Faktura dwuwalutowa zawiera w swoim podsumowaniu (4) dodatkowe informacje, takie jak wartości podsumowujące wartość netto i brutto faktury oraz kwoty podatku VAT, podane w walucie alternatywnej. Ponadto, w dokumencie znajduje się informacja o dacie przeliczenia oraz zastosowanym kursie wymiany walut (2). Dzięki tym informacjom, dostępny jest pełen wgląd w kwoty transakcji w obu walutach .
W przypadku dokumentu dwuwalutowego, płatności mogą być rejestrowane w obu walutach (5), co pozwala na uwzględnianie różnic kursowych. To rozwiązanie jest szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy wartości faktur i płatności mogą być podatne na wahania kursów walut, umożliwiając firmom dokładne rozliczenie transakcji i unikanie niekorzystnych konsekwencji związanych z fluktuacjami kursów.
W systemie istnieje funkcja kontekstowego tworzenia faktur, która pozwala na generowanie faktur w odpowiednich sytuacjach. Jest to bardzo wygodne rozwiązanie, ponieważ nie ma potrzeby ręcznego wypełniania wszystkich pól faktury, tylko wykorzystywane są informacje związane z danym kontekstem, np. zamówieniem (moduł e-commerce), zleceniem transportowym (moduł TSL) czy rozliczenia godzinowego pracy (moduł HR).
Tworzenie faktur w kontekście zleceń transportowych lub zamówień jest praktycznym rozwiązaniem, umożliwiającym bardziej efektywne zarządzanie procesem wystawiania dokumentów sprzedażowych. Po przejściu do panelu "Faktury" (1) i kliknięciu przycisku "+" (2), należy wybrać rodzaj dokumentu sprzedażowego z menu. W przypadku gdy moduł finansowo-księgowy jest aktywny, dostępne są również pozycje dla dokumentów zakupowych. Po wybraniu odpowiedniego rodzaju dokumentu formularz dodawania faktury zostaje automatycznie wypełniony danymi nabywcy oraz pozycjami faktury, które zostały pobrane z aktualnego kontekstu, na przykład ze zlecenia transportowego czy zamówienia.
Dodatkową zaletą tego rozwiązania jest możliwość wyświetlenia utworzonych faktur w panelu "Faktury" w zakresie odpowiednich obiektów, co ułatwia śledzenie powiązań między fakturami a ich źródłowymi dokumentami. Dzięki temu można szybko i łatwo zidentyfikować, które faktury zostały utworzone na podstawie konkretnych zleceń lub zamówień.
Faktura z terminem płatności zależnym od daty dostarczenia jest stosowana jako standard w niektórych branżach, głównie w transporcie. W takich przypadkach, faktura jest zazwyczaj dostarczana razem z kompletem powiązanych dokumentów, takich jak dokumenty przewozowe, celne lub atesty jakościowe.
Aby wystawić taką fakturę, podczas tworzenia lub edycji dokumentu, należy zaznaczyć pole wyboru " termin zależny od daty wpływu" i w polu "dni na płatność" ustawić odpowiednią ilość dni, jakie mają być doliczone do terminu płatności od daty dostarczenia.
Przed potwierdzeniem daty wpływu, termin płatności faktury jest wyliczany na podstawie daty wystawienia, przez dodanie określonej ilości dni. Jednak, gdy data wpływu zostanie ustalona, system zaczyna obliczać termin płatności od tego właśnie momentu.
Istnieją różne metody ustawienia daty wpływu dokumentu:
Faktury zaliczkowe i końcowe stanowią podtypy faktur wykorzystywane do rozliczenia płatności w kilku etapach: zaliczek (jednej lub więcej) oraz płatności końcowej. Faktura zaliczkowa jest wystawiana, gdy klient płaci część kwoty z góry za zamówione produkty lub usługi, natomiast faktura końcowa po zrealizowaniu zamówienia na pozostałą część należności.
Fakturę zaliczkową tworzymy w widoku listy dokumentów sprzedażowych, klikając przycisk "+" w pasku narzędziowym i wybierając odpowiedni typ faktury z rozwijanego menu.
Faktura zaliczkowa może być wystawiona na pełną wartość brutto zamówienia, wtedy stanowi jednocześnie fakturę końcową. Jednakże, jeśli faktura zaliczkowa nie obejmuje całej kwoty zamówienia, istnieje możliwość wystawienia kolejnych faktur zaliczkowych lub rozliczenia faktury końcowej.
Kolejne faktury zaliczkowe są wystawiane za pomocą przycisku " + Kolejna zaliczka" (1), a faktura końcowa za pomocą przycisku "+ Faktura rozliczeniowa" (2). Dzięki temu system kontroluje, czy wartość zaliczek nie przekracza wartości faktury, a w fakturze końcowej automatycznie ustawia pozostałą do zapłaty część należności.
Warto zaznaczyć, że końcowa wartość faktury zaliczkowej może ulec zmianie poprzez edycję pozycji faktury.Informacje o dotychczas wystawiony zaliczkach znajdują się zarówno na wydruku faktury (1) jak i w panelach podsumowujących (2) i (3) przy czym na wydruku (1) drukowane są tylko informacje o wcześniejszych zaliczkach, a w panelu “ pozostałe zaliczki” pokazane są także późniejsze dokumenty.
Faktury korygujące są przydatne do poprawiania błędów lub wprowadzania zmian w fakturze VAT. Są także prawnie wymagane. W odróżnieniu od zwykłych faktur, nie zastępują oryginału, lecz z nim się łączą.
Aby wystawić fakturę korygującą, można skorzystać z panelu "Faktury korygujące" i kliknąć przycisk "+". Nowy dokument automatycznie otrzymuje kolejny numer, a pole "numer faktury korygowanej" jest wypełniane, co łączy oba dokumenty.
Alternatywnie, fakturę korygującą można dodać, klikając przycisk "+" w widoku listy dokumentów sprzedażowych i wybierając odpowiedni rodzaj faktury korygującej z menu. Należy jednak pamiętać o powiązaniu z fakturą VAT, wpisując jej numer w pole "numer faktury korygowanej".
Każda pozycja faktury korygującej składa się z dwóch wierszy, co umożliwia szczegółowe odzwierciedlenie dokonanych zmian. Pierwszy wiersz zawiera dane dotyczące pozycji przed dokonaniem korekty, a drugi wiersz zawiera dane po dokonaniu zmian.
W pierwszym wierszu wprowadza się informacje, które znajdowały się na oryginalnej fakturze, czyli np. nazwę produktu lub usługi, ilość, cenę jednostkową, wartość brutto oraz stawkę VAT.
W drugim wierszu wprowadza się dane po dokonaniu korekty, czyli np. poprawioną nazwę produktu lub usługi, zmienioną ilość, nową cenę jednostkową, korygowaną wartość brutto oraz ewentualnie inną stawkę VAT.
W oknie szczegółów z podglądem wydruku faktury korygującej znajduje się kilka informacji dedykowanych dokumentem korygującym:
Widok szczegółów dokumentu sprzedażowego w głównej części okna przedstawia podgląd dokumentu. Jest to jeden z kilku przypadków, gdzie pierwszą z zakładek nie jest zakładka przeglądu. Tutaj przegląd stanowi drugą z zakładek głównego okna, gdyż w tym kontekście są to dane drugorzędne względem podglądu dokumentu.
Analizując okno szczegółów od góry, zobaczymy:
W zakładce "Przegląd" widoku szczegółów faktury VAT, można prowadzić korespondencję e-mailową związana z fakturą, klikając przycisk z ikoną koperty (2). Ta opcja umożliwia wysyłanie zarówno nowo powstałych dokumentów, jak i przypomnień o płatnościach czy wezwań do uregulowania.
Aby skorzystać z funkcji wysłania emaila, faktura musi mieć ustawiony status "zapisany" (1). To zapobiega przypadkowemu wysyłaniu niezatwierdzonych dokumentów, zabezpieczając przed potencjalnymi błędami.
Podczas wysyłania emaila, system podpowiada adres kontrahenta w polu " do" (3), co ułatwia wprowadzanie danych. Dodatkowo, istnieje opcja wysłania kopii (DW - do wiadomości) oraz ukrytej kopii (UDW - ukryte do wiadomości).
W trakcie edycji treści wiadomości, można skorzystać z predefiniowanych szablonów (4), co przyspiesza pracę. Oczywiście, istnieje również możliwość wprowadzenia własnej treści (5), a także dołączenia dokumentu w postaci pliku PDF (6). Ten załącznik jest identyczny z dokumentem dostępnym poprzez wydruk, umożliwiając wybór języka oraz oznaczenie jako duplikatu, jeśli jest to konieczne.
Wszelka korespondencja prowadzona w zakładce " Przegląd" jest rejestrowana, dzięki czemu jest dostęp do historii wysłanych wiadomości. Można więc łatwo sprawdzić ilość i datę wysłanych przypomnień lub informacji, co ułatwia monitorowanie aktywności związanych z daną fakturą.
W zakładce “Przegląd” widoku szczegółów dokumentu dostępne są szczegółowe informacje dotyczące historii faktury VAT, takie jak:
Dodatkowo, jest możliwość korzystania z funkcji tworzenia komentarzy i prowadzenia dyskusji [link]. Jest to przydatne narzędzie do wymiany uwag czy omawiania szczegółów związanych z fakturą. Pomocny jest także mechanizm wspominania [link] innych osób poprzez użycie znaku "@" i wybór użytkownika. Wspomnienie kogoś spowoduje wysłanie na jego adres powiadomienia, co pozwala na aktywne angażowanie innych osób w dyskusję i współpracę.
Obserwacja dokumentu to funkcjonalność, która odciąża od konieczności regularnego sprawdzania, czy pojawiły się jakiekolwiek zmiany w fakturze, np. czy została uregulowana płatność. Dzięki temu, obserwujący, automatycznie otrzymują powiadomienia o wszelkich aktywnościach z nią związanych.
Atom ERP umożliwia dostosowywanie wydruków faktur VAT poprzez dodawanie własnych elementów, takich jak pieczęć prewencyjna, dodatkowe informacje lub elementy graficzne, które są umieszczane w treści, w nagłówku czy stopce faktury.
Dodawanie tych elementów odbywa się za pomocą szablonów, które można wybrać podczas tworzenia lub edycji faktury. Panel "ustawień" udostępnia opcję "szablony treści", gdzie można tworzyć i modyfikować szablony do faktur. Aby utworzyć niestandardowy szablon wydruku dla faktur, należy ustawić kontekst na "faktura sprzedażowa" i rodzaj na "wydruk". Następnie można korzystać z trzech edytorów typu WYSIWYG dla treści, nagłówka i stopki. Te edytory pozwalają na edycję treści, która będzie umieszczana odpowiednio: pomiędzy podsumowaniem pozycji faktury a podpisami, na górze wydruku oraz w obszarze pod podpisami.
Logo firmy jest umieszczane w prawym górnym rogu faktury i jest konfigurowane w danych sprzedawcy. Szczególnie ważne jest to w przypadku modułu wielofirmowego [link], gdzie każdy podmiot ma swoje logo, a szablony są wspólne.
Dodatkowo, dla każdego dokumentu można umieścić indywidualny tekst na końcu podsumowania. Służy do tego pole "uwagi" znajdujące się w trzeciej kolumnie formularza dodawania/edycji. Jednak gdy ta informacja ma być widoczna na każdym dokumencie, warto umieścić ją w szablonie.
Warto zaznaczyć, że wdrożeniowcy mogą stworzyć szablon, który będzie dynamicznie modyfikowany w zależności od wartości faktury lub innych jej parametrów, co pozwala na bardziej zaawansowane dostosowanie wydruków do indywidualnych potrzeb firmy.
Eksport do formatu PDF to funkcja umożliwiająca zapisanie zawartości dokumentu sprzedażowego w postaci pliku PDF. Jest to szczególnie przydatne narzędzie do udostępniania i przechowywania treści w formie łatwej do odczytania i wydruku.
Eksport do PDF jest opcją, która staje się dostępna po zmianie statusu dokumentu ze stanu szkicu na zapisane. Oznacza to, że gdy zostanie zakończona edycja i jej treść zapisana, w pasku narzędziowym widoku szczegółowego pojawi się przycisk wydruku.
Funkcja ta może obsługiwać różne języki, co pozwala na tworzenie wielojęzycznych dokumentów. Dodatkowo, można oznaczyć dokument jako duplikat.
Wybór języka oraz oznaczenie jako duplikat odbywa się w menu dostępnym po kliknięciu przycisku “Wydruk”
Wydruk dokumentu zawiera wszystkie jego aktualne dane, które są widoczne w zakładce “Dokument”.
Moduł podstawowy systemu Atom ERP umożliwia drukowanie dokumentów w języku polskim oraz dodatkowo w języku angielskim. Wdrożeniowcy posiadają możliwość dodania trzeciej wersji w języku niemieckim do systemu.
Dodatkowo, istnieje opcja przygotowania dowolnych innych wersji językowych faktur. W takim przypadku, wdrożeniowcy podejmują się dodatkowych prac, takich jak tłumaczenie i adaptacja dokumentów do wybranego języka.
W niektórych przypadkach, może zdarzyć się, że konieczne jest przekształcenie faktury proforma w identyczną fakturę albo po prostu wystawienie klientowi wielu podobnych faktur. W takich sytuacjach, uzupełnianie tych samych pól dla każdej faktury może być czasochłonne i męczące.
W celu uproszczenia procesu, w systemie został zaimplementowany mechanizm powielania dokumentów. W ten sposób można szybko stworzyć nową fakturę o identycznych danych jak poprzednia, a następnie dokonać niezbędnych zmian, np. daty czy numeru.
Funkcja ta jest uruchamiana w widoku szczegółów dokumentu za pomocą przycisku powielania dokumentu umieszczonego w pasku narzędziowym. Po kliknięciu w główną część przycisku (1), automatycznie tworzona jest kopia faktury tego samego typu.
Po rozwinięciu listy przycisku (2), pojawia się menu (3), które umożliwia wybór innych rodzajów dokumentów sprzedażowych. Możemy w tym miejscu wybrać odpowiedni rodzaj dokumentu do stworzenia. Dzięki temu, nie jest konieczne ponowne wypełnianie wszystkich pól, a jedynie kopiujemy dane z oryginalnego dokumentu i dokonujemy zmian tylko tam, gdzie są potrzebne dla wybranej opcji.
Skrót do tej funkcji dostępny jest w menu kontekstowym w widoku listy dokumentów sprzedażowych.
Panel do zarządzania płatnościami znajduje się w prawej kolumnie widoku szczegółów dokumentu sprzedażowego. Użytkownicy mają możliwość dodawania płatności, które zostały już wykonane, jak również planowania płatności na przyszłość.
Dzięki zintegrowaniu modułu księgowego, istnieje możliwość analizowania płatności i monitorowania ich wpływu na płynność finansową (cashflow [link]).
Aby dodać płatność, wystarczy kliknąć przycisk "+" (2) znajdujący się w prawym górnym rogu panelu. Przypisanie płatności jako " zrealizowanej" oznacza, że przepływ środków został zrealizowany. Natomiast pozostawienie pola wyboru "zrealizowana" niezaznaczonym planuje płatność, co pozwala na analizę przyszłych wpływów finansowych.
Dodane płatności mają wpływ na status faktur (3), co pozwala na dokładne określenie, czy dana faktura jest częściowo czy całkowicie opłacona.
W module "Księgowość" dostępny jest także dodatkowy widok " Płatności", który umożliwia szybki podgląd wszystkich płatności razem.
Wezwania do zapłaty w systemie Atom ERP realizowane są w oparciu o dokumenty [link]. Wraz z modułem “finanse i księgowość” w systemie dostępny jest nowy rodzaj dokumentów [link] a także powiązany z nim typ dokumentu [link] o nazwie “Wezwanie do zapłaty”. Typ ten, jak inne typy dokumentów jest konfigurowalny, a w standardzie zapewnia:
Utworzenie nowego wezwania do zapłaty możliwe jest z kilku miejsc:
Formularz nowego dokumentu wezwania do zapłaty jest dwuetapowy. Na 1-szym etapie wskazywany jest tylko typ dokumentu - tu z listy rozwijanej należy wybrać “Wezwanie do zapłaty”. Na 2-gim etapie, który stanowi też widok formularza edycji takiego dokumentu, poza standardowymi dla dokumentu polami, jak:
wezwanie ma jedno nietypowe pole:
Atrybut “ faktury” w formularzu wezwania do zapłaty jest połączony z atrybutem “podmiot”. W liście rozwijanej z fakturami widoczne są tylko niezapłacone faktury klienta wskazanego jako podmiot dokumentu. Dzięki temu wybór jest szybki i prosty, unika się też możliwości pomyłki typu wskazanie faktury innego kontrahenta. Aby więc w liście faktur dostępne były jakiekolwiek pozycje, najpierw należy wskazać podmiot dokumentu. Podmiot będzie już ustawiony, jeśli wybrano kontekstowy sposób tworzenia dokumentu, czyli z widoku szczegółowego kontaktu firmowego.
Tak utworzony dokument wezwania, zależnie od wybranego szablonu, może wyglądać jak na poniższym zrzucie ekranu:
Jak każdy dokument, tak i wezwanie można pobrać jako plik PDF lub wysłać do podmiotu wprost z karty komunikacji [link] czyli z zakładki “przegląd” w widoku szczegółowym dokumentu.
Wezwania do zapłaty w formie dokumentów nie są jedynym narzędziem, jakie Atom ERP dostarcza do walki z opóźnionymi płatnościami. Wraz z modułem komunikacji [link] z każdą fakturą mogą być związane dowolne szablony wiadomości e-mail. Co więcej, szablony mogą być także związane z operacją grupowego wysyłania wiadomości dostępną na liście faktur [link]. Tym sposobem możliwe są dodatkowe dwa scenariusze wzywania klientów do zapłaty.
W panelu komunikacyjnym [link], który jest częścią zakładki “przegląd” w widoku szczegółowym faktury, możliwa jest wysyłka pojedynczej faktury wraz z treścią pochodzącą z szablonu. Tym sposobem można nie tylko wysłać klientowi świeżo wystawioną fakturę, ale też z czasem, stosując kolejne coraz bardziej stanowcze ponaglenia, przypominać o konieczności uregulowania zobowiązań. W tym miejscu zawsze można dołączyć do wiadomości e-mail załącznik z wydrukiem faktury, a w treści szablonu odwołać się nie tylko do wartości czy numeru faktury, ale wartości pozostałej do zapłaty.
Korzystając z operacji grupowej, wykonanej przykładowo na liście odfiltrowanych faktur przeterminowanych, można także wskazać szablon wysyłki, ale tu szablony mają nieco więcej możliwości. Z operacji grupowej powstaje bowiem jedna wiadomość e-mail dla każdego unikalnego kontrahenta, niezależnie od tego, ile faktur po terminie posiada. Jedna zbiorcza wiadomość, pokazuje listę niezapłaconych dokumentów sprzedażowych jest bardziej skuteczna i użyteczna, niż wiele osobnych wiadomości dotyczących poszczególnych faktur.
Operacja grupowej wysyłki faktur [link] nie służy wyłącznie windykacji, stąd w operacji znajduje się kilka dodatkowych atrybutów:
Atom ERP zapewnia konfigurowalny (przez wdrożeniowców) pulpit czyli ekran startowy aplikacji. Można na nim prezentować dane za pomocą paneli. Wraz z modułem “finanse i księgowość” lista dostępnych paneli na pulpit rozszerza się o listę przeterminowanych płatności z faktur.
Panel “ płatności” pokazuje nieopłacone płatności z faktur. Nie same faktury, ale konkretne płatności, bowiem do jednej faktury można zaplanować wiele płatności, część z nich może być już wykonana, a część z nich nie jest jeszcze wymagana (ich termin realizacji jest zaplanowany w przyszłości)
Panel prezentuje przeterminowane płatności pokazując:
W nagłówku panelu, po prawej stronie znajdują się przyciski przełączające widok z listy płatności do dokumentów sprzedażowych na listę płatności do dokumentów kosztowych (i odwrotnie).
Atom ERP wraz z modułem podstawowym zapewnia funkcjonalności wystawiania dokumentów sprzedażowych i zarządzania nimi [link]. Wraz z dodaniem do systemu modułu “finanse i księgowość”, obok obsługi dokumentów sprzedażowych pojawia się w systemie możliwość zarządzania dokumentami zakupowymi / kosztowymi.
W zakresie zarządzania dokumentami kosztowymi system zapewnia te same, jak dla dokumentów sprzedażowych funkcjonalności i podobne widoki listy [link], formularza [link] i szczegółów [link]. Zarządzanie tymi dokumentami odbywa się z pozycji listy “zakupy” w menu rozwijanym po wyborze pozycji “księgowość” w menu głównym aplikacji.
Różnice w tworzeniu i edycji dokumentów zakupowych względem dokumentów sprzedażowych [link] :
W widoku listy dokumentów zakupowych, względem listy dokumentów sprzedażowych [link] zmiany są niewielkie i ograniczają się do drobnych różnic w dostępnych filtrach.
Widok szczegółów dokumentu kosztowego różni się zasadniczo od widoku szczegółów dokumentu sprzedażowego, gdyż w głównej części okna nie posiada podglądu generowanego dokumentu, a jedynie wypisane informacje dotyczące nabywcy, sprzedawcy i pozycji na dokumencie.
Tak samo, jak w widoku szczegółów dokumentu sprzedażowego działają tu:
Nieco inaczej prezentują się za to funkcjonalności:
które są opisane w kolejnych artykułach bazy wiedzy.
Płatności do dokumentów zakupowych działają w sposób zbliżony do rejestrowania płatności w dokumentach sprzedażowych [link], jednak w przypadku kosztów, wykonanie płatności leży po stronie użytkownika systemu, stąd dodatkowe wsparcie w zakresie wiązania płatności z paczkami przelewów [link] czy obsługą płatności podzielonej (split-payment) [link].
Zrzut ekranu powyżej pokazuje przykładowy dokument kosztowy:
W prawej kolumnie widoczny jest panel “ płatności”, który pokazuje dwie pozycje:
Te dwie przykładowe płatności obrazują możliwości systemu w zakresie:
Z widocznych na zrzucie danych o fakturze (pkt 1,2 i 3) oraz wykonanych i zaplanowanych płatności (4 i 6) wynikają informacje o aktualnym statusie płatności za dokument.
Wartości wypisane w panelu szczegółów (7 i 8) informują, że:
Jeśli drugą z omawianych płatności oznaczyć jako wykonaną, wtedy dokument będzie posiadał status w pełni opłaconego:
Jeśli zaś ostatnią z płatności usuniemy (zamiast zatwierdzić jako wykonaną), to dokument będzie nadal częściowo opłacony, ale w zakresie split payment pozostanie nam część niezaplanowana płatności:
Widoczna jest informacja, że brakuje płatności na 10 000 PLN z kwotą VAT w mechanizmie płatności podzielonej o wartości 2 000 PLN.
Gdy w takim wypadku (wariant bez zaplanowanej drugiej płatności - pkt (4) na zrzucie poniżej) wybierzmy opcję dodawania w panelu płatności (plus w prawym górnym rogu) otworzy się częściowo wypełnione (5) okno dodawania płatności:
Zgodnie z omówionymi wcześniej sugestiami systemu pole na kwotę przelewu zostało ustawione na brakujące 10 000 PLN w tym kwota VAT na sugerowane 2 000 PLN a data płatności na datę bieżącą.
System Atom ERP pilnuje, by cała kwota VAT została przelana z wykorzystaniem mechanizmu płatności podzielonej, jeśli więc w przykładzie z płatnością 10 000 / 2 000 PLN ustalimy mniejszą kwotę VAT to system zgłosi to jako błąd:
Gdyby system zezwolił na zaplanowanie płatności na 10000 PLN w której tylko 1000 PLN trafi na konto VAT, faktura była by w pełni opłacona, ale w sposób wadliwy z punktu widzenia wymogów mechanizmu podzielonej płatności. Gdyby skorygować kwotę do wartości 9000 PLN to taka płatność byłaby poprawna, ponieważ została by jeszcze do zapłaty kwota 1000 PLN równa wartości VATu do wpłacenia na konto VAT.
Pole “ zrealizowana” w formularzu edycji płatności pozwala na oznaczenie płatności jako wykonanej. Można pole ustawić ręcznie, wtedy gdy płatność została zrealizowana z pominięciem paczek przelewów w systemie Atom ERP, albo pozwolić systemowi na automatyczne oznaczenie jej jako wykonaną, jeśli powiązana z nią paczka przelewów [link] zmieni status na “wykonana”.
Operacje grupowego pobierania są dostępne zarówno dla dokumentów sprzedażowych [link] jak i zakupowych. W obu przypadkach eksport odbywa się za pomocą operacji grupowej z widoku listy faktur danego typu. Różnica polega na tym, co jest eksportowane.
W przypadku faktur sprzedażowych, eksport obejmował generowane z szablonu faktury, w formie identycznej jak te pobierane do PDF, ale w postacie jednego zbiorczego pliku PDF. W fakturach zakupowych nie ma mechanizmu generowania faktur, za to gromadzone są skany czy cyfrowe pliki PDF z fakturami. Pobranie zbiorcze wielu faktur kosztowych zwróci jeden zbiorczy plik PDF powstały z połączenia plików wgranych do poszczególnych faktur.
Noty korygujące stanowią odpowiednik faktur korygujących w przypadku dokumentów kosztowych. Oczywiście, w ramach kosztów również można zarejestrować fakturę korygującą, ale polskie ustawodawstwo w zakresie wystawiania faktur i ich korygowania dopuszcza, by to odbiorca błędnej faktury wystawił notę (korektę wystawia wystawca wadliwego dokumentu). Nota korygująca to dokument, którego się nie księguje - jego rolą jest formalna korekta wcześniej wystawionej faktury.
Nota korygująca może zostać wystawiona, jeśli błąd dotyczy elementów opisowych faktury takich jak:
Noty nie powinno się wystawiać do korekty:
w tych przypadkach wystawca wadliwego dokumentu powinien wystawić jego korektę
Wystawianie not księgowych odbywa się z poziomu widok szczegółów dokumentu kosztowego, z panelu “noty korygujące”. Wybranie przycisku plusa w prawym górnym rogu panelu otwiera okno dodawania/edycji noty. Na notę składa się:
Po utworzeniu dostępny jest widok szczegółowy noty, który zapewnia:
Cashflow jest narzędziem planowania przepływów finansowych w firmie. Pozwala zobrazować jak bieżące salda kont i zaplanowane na wybrane dni płatności wpłyną na stan kont.
Do poprawnego działania cashflow wymaga pełnego rejestrowania wszystkich dokumentów sprzedażowych (przychodów) jak i zakupowych (wydatków). Jeśli w systemie są wprowadzone wszystkie dokumenty finansowe, wynik z cashflow powinien w pełni odpowiadać rzeczywistej wartości salda na koniec dnia. Założenia cashflow są następujące:
Wszystkie te aspekty zostaną omówione w kolejnych wpisach bazy wiedzy.
Określenie analizowanego okna czasowego pozwala oglądać nie tylko bieżący plan przychodów i wydatków, ale również sprawdzać stan kont czy listy operacji z dowolnych dni w historii, a także wybiegać z planami daleko w przyszłość.
Wybór okna czasowego dokonuje się na górnej belce cashflow, gdzie dostępny jest filtr w postaci pola z dwoma datami i przyciskami po obu stronach.
Kliknięcie w filtr otwiera okno z kalendarzami wyboru dwóch dat - początku i końca analizowanego okresu. Można posiłkować się przyciskami “dzisiaj” albo wskazać w kalendarzach stosowne daty.
Gdy już obydwie daty zostaną wybrane i zatwierdzone przyciskiem OK zakres danych prezentowanych na cashflow ulegnie zmianie. Każdy dzień reprezentowany jest przez jedną kolumnę, dlatego wybór dużego przedziału nie jest wskazany, gdyż ekran będzie wymagał przewijania w poziomie, by pokazać wszystkie zebrane dane. Komfortową pracę zapewniają przedziały od kilku dni do 2 tygodni.
Przyciski “<” oraz “>”, które znajdują się obok pola z zakresem dat, służą do przełączania się na poprzedni bądź kolejny podobny okres czasowy. Jeśli więc obecnie wybrany jest okres 1 tygodnia, to tymi przyciskami można wyświetlić cashflow za poprzedni i następny tydzień.
Ponieważ cashflow wyświetla jedną kolumnę dla każdego dnia, istnieje potrzeba pokazania dodatkowej kolumny, która sumuje wszystkie wcześniejsze “niewidoczne” w aktualnym oknie czasowym kolumny.
Powyższy przykład można interpretować w ten sposób, że przed 10 lipca kontrahent ABC S.A. powinien był zapłacić 119,20 PLN a firma Białkowski ma na ten dzień zaległości w wysokości 144 873,19 PLN.
Podobnie sprawa ma się z wydatkami - tam należy wartość kolumny poprzedzającej dni należy rozumieć jako wcześniejsza zaległość w płatnościach względem tego kontrahenta.
Bilanse otwarcia i zamknięcia dnia w cashflow pozwalają na weryfikację realizacji przelewów z rachunkami bankowymi.
Bilanse wprowadza się (a dokładniej koryguje) raz dziennie, a bilans zamknięcia jednego dnia jest bilansem otwarcia dnia kolejnego. Bilansami zarządza się z pozycji “saldo” w menu “księgowość”. Po wejściu w “saldo” (1) z menu ukaże się nietypowe jak na system Atom ERP okno z widokiem bieżącego miesiąca (2). Nawigacja do innych miesięcy jest możliwa z górnej belki (3) - “<” przenosi do poprzedniego, “>” do następnego a środkowy przycisk z kółkiem do bieżącego miesiąca.
Każdy dzień opisany jest za pomocą jednej linii, która zawiera:
Każdy taki wpis jest edytowalny dla dni, które minęły lub trwają. Nie ma możliwości wprowadzenia salda konta czy rzeczywistego bilansu dla dnia, który jeszcze nie nastąpił. Kliknięcie w pokolorowany na zielono wiersz otwiera wpis do edycji, co wygląda tak:
Jak widać, data jest narzucona, bilans stanowi wyliczenie na podstawie bilansu dnia poprzedniego oraz operacji widocznych na cashflow, a do podania są:
Na powyższym zrzucie widać, że w dniu 6 lipca 2023 bilans operacji w systemie wynosił 25 678,26 PLN a suma środków na kontach bankowych wynosiła na koniec dnia 25 600 PLN, stąd potrzeba dodania korekty w wysokości -78.26 PLN. Taka sytuacja zdarza się wtedy, gdy nie wszystkie operacje na kontach bankowych są odzwierciedlone w systemie. Może to dotyczyć naliczenia opłat bankowych za prowadzenie rachunku - zachęcamy jednak, by takie opłaty odnotowywać w systemie w postaci kosztowego dowodu wewnętrznego.
Przeanalizujmy przykładowy zrzut ekranu z aplikacji, w której:
Analizując kolejne dni widoczne na cashflow możemy odczytać:
Podstawowa funkcją cashflow jest planowanie płatności, co sprowadza się do urealniania terminu płatności. Dotyczy to zarówno płatności które mają spłynąć, jak i płatności które należy wykonać. Płatności, które nie zostały wykonane w terminie, mogą zostać zaplanowane na inny dzień - nie ma bowiem możliwości, by w przyszłości coś się wydarzyło ze wsteczną datą w tym zakresie - takie podejście prowadziłoby do rzeczywistych wartości bilansu i nie pozwalałoby na urealnienie bilansu na podstawie salda rachunków bankowych.
Istnieje możliwość pracy z cashflow bez urealniania, ale wtedy cashflow stanowi jedynie źródło informacji o tym z kim i w jakiej wartości istnieją nierozliczone płatności. To i tak bardzo duże wsparcie w prowadzeniu działalności.
Urealnienie terminów płatności, szczególnie tych dotyczących wydatków, jest prostsze, bo dotyczy planów własnej firmy. Bez problemu można ustalić, że jeśli dziś nie zlecono wymaganych na dziś przelewów, to następna próba nastąpi jutro czy za kilka dni. Można wiec uznać, że nowym terminem płatnościach tych zobowiązań będzie jakaś data w niedalekiej przyszłości. Nieco trudniej to przewidzieć w płatnościach do dokumentów sprzedażowych - nie wiemy, kiedy klient zdecyduje się na uregulowanie płatności.
W zakresie zmiany daty płatności są dwa dominujące scenariusze, do wyboru lub połączenia (np. jeden dla sprzedaży, drugi dla kosztów):
W obu podejściach ważne jest, aby:
Każda pozycja w komórkach na skrzyżowaniach wierszu kontrahenta i kolumn dziennej zawiera sumę zobowiązań - czasem wynika ona z jednego dokumentu, innym razem z wielu. Informację o źródłach tego naliczenia można uzyskać po wskazaniu sumy kursorem. Otworzy się wtedy okno, które zawiera np. taki widok:
W przykładzie ze zrzutu powyżej widać, że istnieją 3 dokumenty kosztowe do uregulowania z firmą Szymczak sp.k. - otwarty “dymek” pokazuje 3 pozycje. Dwie z tych pozycji zaznaczone są kolorem czerwonym, co oznacza, że nie zostały jeszcze wykonane a termin płatności dokumentu, którego dotyczą, już upłynął), i jedną wypisaną kolorem czarnym - czyli zrealizowaną. Gdyby wartość była wypisana kolorem zielonym, oznaczałoby to płatność zaplanowaną przed terminem płatności dokumentu, którego dotyczy.
Obok każdej pozycji znajduje się atrybut typu pole wyboru - pole te służy do wybrania pozycji, które będą przenoszone. W przypadku płatności wykonanej - pole jest wyszarzone i nie można go już zaznaczyć. Zaznaczając kolejne pola przy dokumentach, wybieramy płatności do zmiany terminu, możemy się jednak posłużyć polem w dolnej linii, obok ikony kalendarza, którego zaznaczenie zaznaczy wszystkie powyższe pola wyboru.
Po określeniu które płatności są do przesunięcia, należy wybrać ikonę kalendarza na dole “dymku” a otworzy się kalendarz, w którym można wskazać nową datę dla płatności. Po zatwierdzeniu ekran cashflow przeładuje się pokazując aktualny stan.
Warto odnotować fakt, że kolumny dotyczące dni wolnych są oznaczone kolorem szarym, aby ułatwić planowanie płatności (które raczej nie powinny przypadać na dzień wolny od pracy, gdy realizacja przelewu może być utrudniona).
Skrupulatne planowanie płatności wychodzących pozwala nie tylko dokładnie oszacować ilość środków potrzebnych na spłatę zobowiązań, ale też na znaczne usprawnienie procesu tworzenia przelewów.
W górnym wierszu cashflow, pod datami, znajdują się ikony symbolizujące w systemie Atom ERP paczki przelewów - taka sama ikona znajduje się w menu “księgowość” przy pozycji “przelewy” [link]. Ikona ta stanowi odnośnik do strony tworzenia nowej paczki przelewów za dany dzień.
Do takiej paczki przelewów, za wskazany dzień, trafiają wszystkie niewykonane płatności do dokumentów kosztowych, zaplanowane na ten dzień. Jeśli takich dokumentów brak - system wyświetli stosowny komunikat: “Dla tej daty nie ma niezrealizowanych płatności”.
Utworzenie paczki przelewów jednym kliknięciem w cashflow, stanowi duże ułatwienie w codziennym realizowaniu płatności w firmie. Szczegółowe informacje o obsłudze paczki przelewów [link] aż po import do banku [link] zostały opisane w osobnych artykułach bazy wiedzy.
Atom ERP umożliwia planowanie i realizację przelewów zarówno krajowych jak i zagranicznych, w dowolnych walutach. Pozwala na tworzenie paczek przelewów całkowicie ręcznie, lub na podstawie faktur [link] czy list wynagrodzeń [link]. Przelewy są planowane w systemie, a realizowane w systemach bankowości elektronicznej dzięki plikom wymiany w najpopularniejszych w Polsce standardach.
W opisach posługujemy się określeniem paczka przelewów i przelew. Lista znajdująca się pod pozycją “przelewy” w menu “księgowość” to tak naprawdę lista paczek przelewów. W jednej paczce może się znajdować wiele poleceń przelewów, z i na różne konta, w różnych walutach.
Przelewy w systemie Atom ERP można tworzyć całkowicie ręcznie, lub automatycznie. Ręczne tworzenie paczek przelewów jest możliwe z listy przelewów, dostępnej w menu “księgowość” pod pozycją “przelewy”. Na ekranie listy przelewów można wybrać standardowy przycisk dodawania nowego obiektu i wypełnić ręcznie formularz.
Prostszym sposobem jest uzupełnienie formularza danymi na podstawie cashflow [link] czy wypłaty [link]. W takim przypadku formularz nowej paczki przelewów zostanie wstępnie wypełniony danymi, jak na zrzucie ekranu poniżej:
Formularz tworzenia i edycji paczki składa się z dwóch sekcji - ustawień paczki i listy przelewów. Do ustawień paczki należą:
Na liście przelewów (4) w paczce każdy przelew jest zdefiniowany przez następujące atrybuty:
Atom ERP pozwala realizować przelewy krajowe i zagraniczne i to w dowolnej walucie. Należy mieć jednak na uwadze, że banki rozróżniają, szczególnie podczas importu przelewów, dwie sytuacje, które nie do końca da się podzielić według kryterium krajowe czy zagraniczne.
Zgodnie z podejściem banków i narzucanymi przez nich dla tego typu przelewów formatami danych rozróżniamy:
Przelewy krajowe gdzie:
Przelewy zagraniczne/walutowe gdzie:
Jeśli więc zaplanowany zostanie przelew z rachunku walutowego (np. w EUR) do firmy w Polsce a walutą będzie PLN to i tak taki przelew będzie uznany przez system jak i przez banki za walutowy, bo w operacji bierze udział waluta obca (w tym przypadku jako waluta konta z którego przelew jest zalecany). W uproszczeniu, jeśli którakolwiek część operacji dotyka waluty innej niż PLN, przelew jest uznawany jako walutowy. Nie ma tu większego znaczenia kraj odbiorcy - jedynie udział obcej waluty jako waluty konta lub waluty przelewu.
Nie ma też znaczenia, w jakiej walucie jest prowadzone konto odbiorcy - tej informacji osoba zlecająca przelew nie musi posiadać. Przelew w walucie innej niż waluta w której prowadzone jest konto odbiorcy, będzie dla odbiorcy skutkował przewalutowaniem przez jego bank.
Podczas wprowadzania przelewów z cashflow, w kolumnie “waluta” domyślnie wybrana jest waluta płatności. Możliwe jest jednak wymuszenie przewalutowania płatności po kursie z dokumentu - wtedy w liście walut należy wybrać pozycję specjalną nazwaną np “ EUR -> PLN” (gdzie EUR jest walutą zaplanowanej płatności). Przykład praktycznego zastosowania takiej opcji z wymuszonym przewalutowaniem:
Jeśli zostanie mu wysłany przelew w EUR na jego koncie pojawi się kwota, jaką jego bank wyliczy z przewalutowania przelewu w EUR na PLN w dniu wpływu. jeśli jednak wybrana zostanie opcja przewalutowania “EUR -> PLN” z konta firmowego zostanie wysłana kwota jaka została wyliczona przez system po kursie z dnia utworzenia wypłaty, czyli znana jest dokładna kwota w PLN jaka trafi na konto pracownika. W tym przypadku firma wykonująca przelew wypłaty EUR na konto w PLN ma pełną kontrolę nad warunkami przewalutowania, nie zostawiając tego bankowi odbiorcy
Atom ERP podczas planowania przelewów pozwala na planowanie płatności podzielonych [link]. Jeśli taka płatność jest podstawą do utworzenia przelewu w ramach paczki z cashflow [link] t informacja o płatności podzielonej będzie widoczna w postaci ikony w kolumnie “na konto”. Wskazanie ikony kursorem spowoduje wyświetlenie informacji jaka część kwoty przelewu trafi na konto VAT a jaka na podstawowy rachunek.
Nie jest możliwe samodzielne zdefiniowanie pozycji paczki przelewowej typu split payment - jedynym sposobem jest zarejestrowanie dokumentu kosztowego z płatnością podzieloną i wygenerowanie przelewu poprzez cashflow.
Paczka przelewów, tuż po utworzeniu znajduje się w statusie szkicu. Aby można ją było pobrać, należy przejść przez kolejne kroki jej obiegu elektronicznego, a więc zapisać i zaakceptować.
Zaakceptowana paczka jest gotowa do pobrania w preferowanym formacie [link] a po jej pobraniu i zaimportowaniu do banku należy zmienić status paczki na zrealizowany. W momencie potwierdzenia realizacji paczki, płatności, które miały odzwierciedlenie w paczce zostaną automatycznie oznaczone jako opłacone.
Ostatni etap księgowania paczki jest opcjonalny - zależy od budowy planu kont i schematów księgowych.
Paczka przelewowa w statusie [link] zatwierdzonym (1) pozwala na pobranie plików, które można zaimportować w bankach. Dostępny jest jeden format pliku w przypadku przelewów krajowych w PLN (2) i 3 nieco różne formaty na potrzeby przelewów zagranicznych/walutowych (3).
Plik eksportu dla przelewów krajowych jest w formacie MultiCash PLI z kodowaniem znaków UTF-8. W systemach bankowości format ten może występować także pod nazwą Elixir-0 (np. w systemie iPKO czy mBank).
Plik eksportu dla przelewów walutowych jest w formacie MultiCash INT z kodowaniem znaków UTF-8. W różnych systemach bankowości może występować pod nazwą MT-103. Ze względu na drobne różnice pomiędzy bankami ING, Alior czy PKO dostępne są 3 różne opcje eksportu. W przypadku innych banków niż te wymienione na liście powinien zadziałać jeden z tych 3 formatów. Gdyby któryś bank nie akceptował żadnego z tych 3 formatów plików - prosimy o kontakt przez platformę wsparcia.
Kompensaty w systemie Atom ERP pozwalają równoważyć zobowiązania/należności z tytułu płatności do faktur kosztowych/sprzedażowych. Tworząc kompensatę, wybieramy do niej nie tyle całe faktury, co płatności z tych faktur. W uproszczeniu, gdy faktura nie ma zdefiniowanych płatności, brana jest cała faktura, ale mechanizm rozbity do poziomu płatności pozwala na znacznie bardziej przewidywalne tworzenie kompensaty. Można przykładowo skompensować kwoty netto zobowiązań, zostawiając VAT split-payment do uregulowania przelewem.
Tworzenie kompensaty polega na uzupełnieniu formularza kilku-etapowego:
W kroku 2-gim system pokazuje listę firm, z którymi są płatności, które mogą zostać skompensowane. Nie z każdą bowiem firmą łączą nas stosunki dwukierunkowe. Najczęściej ktoś pełni rolę dostawcy, inny klienta. System pokaże wszystkie firmy, dla który z dana własną firmą są nierozliczone płatności w obie strony. Z takich płatności da się zbudować kompensatę.
W 3-cim kroku, a także podczas edycji już utworzonej kompensaty, jest możliwość wyboru płatności spośród wszystkich nierozliczonych wzajemnych zobowiązań. Jeśli jakaś faktura nie ma zaplanowanych płatności, to są one tworzone w locie na podstawie terminu płatności i pełnej wartości dokumentu. Jeśli jednak dla faktury są przygotowane płatności, to każda z nich jest osobno dostępna na liście. Tym sposobem można np. z korekty wyłączyć planowane do uregulowania przelewem płatności VATu typu płatność podzielona (split payment).
Płatności wybierane do kompensaty nie muszą się na tym etapie równoważyć. Wybieramy wiele płatności po każdej ze stron, a Atom ERP zsumuje je i zaplanuje podział istniejących płatności tak. by:
Nowa kompensata w fazie szkicu może mieć jeszcze niezbilansowane strony należności i zobowiązań, bowiem w szkicu niedokonywane są jeszcze żadne podziały czy blokady istniejących płatności. W momencie zapisania kompensaty, Atom ERP:
Po zapisaniu kompensaty możliwe jest jej zaksięgowanie. Aby było to możliwe, na wcześniejszych etapach tworzenia kompensaty należy wskazać schemat księgowania, albo dokonać ręcznego przypisania każdej z pozycji do wybranych kont księgowych podczas tworzenia dokumentu księgowego.
Typowy schemat księgowy do księgowania kompensaty korzysta z 2 funkcji:
Są to funkcje tablicowe, tzn. zwrócą one tyle wierszy, ile w kompensacie jest należności lub zobowiązań (a nie po jednej wartości na ich sumę). Dzięki temu każda kompensowana płatność zostanie zaksięgowana osobną pozycją.
Dokumenty takie jak faktury, wystawiane na podstawie rozliczeń [link] np. z modułu HR [link], tworzone są w oparciu o rozrachunki z klientami. Rozliczenie stanowi w takim przypadku zarówno źródło rozrachunków, jak i wyzwalacz tworzenia faktury na nich opartej.
Rozrachunki można jednak dodawać także ręcznie, i w momencie wystawiania przez rozliczenie kolejnej faktury dla kontrahenta system rozliczeń doda nowe wpisy i użyje do wystawienia faktury wszystkie wpisy, których jeszcze nie zafakturowano. Jeśli więc zachodzi potrzeba zarejestrowania w systemie, by z następną fakturą obciążyć klienta dodatkową kwotą z jakiegoś tytułu, to rozrachunki są miejscem, gdzie można to zapisać.
Lista rozrachunków dostępna jest z menu “księgowość” pod pozycją “rozrachunki z klientami” i zawiera typowy układ listy z:
Dodawanie nowych rozrachunków odbywa się w oknie formularza, w którym należy określić:
Edycja rozrachunku jest możliwa jeśli:
Zarejestrowane rozrachunki są używane przez mechanizm fakturowania klientów z rozliczenia [link] modułu HR [link] - do rozrachunków dodanych przez samo rozliczenie doczytywane są te zapisane wcześniej w systemie i wszystkie razem stanowią elementy faktury.
Na załączonym zrzucie ekranu widać, że faktura powstała na podstawie rozliczenie (1) w związku z tym widoczna jest dodatkowa zakładka o nazwie “ Rozrachunki” (2), która zawiera powiązane źródła wyliczeń. Ponieważ faktura jest w fazie szkicu, rozrachunki można jeszcze edytować lub usuwać.
Zmiana wartości rozrachunku po wystawieniu faktury nie powoduje przeliczenia wartości faktury. Jeśli, jak na załączonym zrzucie, FV powstała na podstawie 2 rozrachunków i opiewa na kwotę równą ich sumie, to sama zmiana kwot w rozrachunkach nie ma wpływu na kwoty w pozycjach faktury. Po wystawieniu faktury rozrachunki pełnią wyłącznie informacyjną rolę. Zmieniając jednak fakturę i jej pozycje/kwoty warto w takim przypadku zmienić także rozrachunki, ponieważ:
Księgowanie w systemie Atom ERP, dostępne wraz z modułem “Finanse i księgowość”, pozwala zapisywać w planie kont historię operacji finansowych. Pozwala to na kontrolowanie wydatków czy przychodów w różnych ujęciach - pracownika, klienta czy projektu, ale także w innych dowolnie zdefiniowanych zakresach.
Plan kont stanowi drzewiastą strukturę, w której każde konto może zawierać wiele subkont. Konto księgowe grupuje operacje finansowe wskazanego typu, a każde z subkont stanowi jego uszczegółowienie.
Plan kont w systemie Atom ERP nie stanowi planu kont w myśl zasad o rachunkowości - nie jest przeznaczony do prowadzenia tzw. “pełnej księgowości”. Plan kont w Atom ERP jest narzędziem, z którego mogą korzystać nawet małe firmy, prowadzące na codzień książkę przychodów i rozchodów, a do jego obsługi nie jest potrzebna skomplikowana wiedza z zakresu rachunkowości.
Atom ERP, zależnie od konfiguracji modułów, zawiera wstępnie zdefiniowany plan kont, czyli taką strukturę kont, która pozwala na gromadzenie informacji m.in. o:
Budowa planu kont pozwala na dużą dowolność w definiowaniu jego struktury, w każdej chwili wdrożeniowcy mogą pomóc w rozbudowie planu kont o nowe pozycje.
Każdy wpis w planie kont to powiązane jedno lub wiele kont. Istnieją konta statyczne - pojedyncze na stałe zdefiniowane konta, oraz konta dynamiczne [link] które w rzeczywistości stanowią nieograniczoną ilość kont zależnych od powiązanych z kontem obiektów.
Znaczenie różnych kont zależy głównie od ich nazwy, np w ramach konta kosztów gromadzone będą wszystkie zapisy kategoryzujące poniesione wydatki, analogicznie w ramach konta przychody analizować można wartość sprzedaży w podziale na klientów czy produkty lub projekty. Na niektórych kontach, takich jak “wartość kosztów” czy “wartość przychodów” wartości będą się kumulowały, tzn z czasem na koncie wydatków suma kwot będzie coraz wyższa. Na kontach takich jak “zobowiązanie względem pracownika” co miesiąc odbywać się będzie bilansowanie - wypracowane wynagrodzenie będzie równoważone przelaną wypłatą a bilans takiego konta będzie oscylował wokół zera.
Konta dynamiczne pozwalają wpleść w plan kont wiele subkont zależnych od listy jakichś obiektów. Przykładowo konto zobowiązań względem kontrahentów powinno mieć subkonto dla każdego z kontrahentów. Przy czym kluczowe jest, żeby subkonta kontrahentów zakładane były z automatu, a nie ręczni. W tym celu w Atom ERP wprowadzono konta dynamiczne.
Konto dynamiczne jest wyróżnione w planie kont pogrubieniem. Jeżeli w planie kont, w którymś miejscu pokazane jest np. subkonto pracownicy i jest ono pogrubione, to oznacza to, że w tym miejscu rzeczywistego planu kont znajdzie się tyle subkont, ilu firma ma w systemie pracowników.
Taka “gałąź” planu kont obrazuje kasę pracowniczą, w której na pierwszym poziomie jest tyle subkont, ile firm (moduł wielofirmowy), później w ramach każdej z tych firm znajdują się subkonta pracowników tych firm, a jeszcze na dodatek, zapisy związane z każdym z tych pracowników mogą być podzielone zależnie od kategorii.
Kategorie są specjalnym słownikiem zbudowanym na potrzeby kategoryzowania wpisów w planie kont. Za pomocą kategorii można wskazać, który z wpisów w koncie pracownika dotyczy jego wynagrodzenia, który kosztów mieszkania służbowego, który szkoleń a który kar itd.
Konta dynamiczne w systemie Atom ERP mogą dotyczyć tylko wybranych obiektów, a są to:
W przypadku ze zrzutu ekranu powyżej, takie 3 dynamiczne konta oznaczać mogą, że w systemie powstaną konta w ilości równej iloczynowi ilości firm, pracowników i kategorii. Konta są jednak tworzone podczas pierwszego księgowania, jeśli więc słownik kategorii ma 20 pozycji to nie oznacza, że w systemie każdy pracownik od razu będzie posiadał 20 subkont - będzie miał ich tyle, ile kategorii wskazano podczas księgowań.
Schemat księgowy to szablon dokumentu księgowego. Pozwala zaplanować, jakie wpisy na jakich kontach mają zostać utworzone podczas księgowania takiego obiektu.
Jeśli jako przykładowy obiekt weźmiemy fakturę kosztową, to schemat księgowy powinien zaksięgować np. kwotę netto na jedno wskazanego konto, na inne trafi podatek VAT a całość powinna być zbilansowane zapisem na kwotę brutto z innym kontem np. rachunkiem bankowym.
Schematy księgowe są domyślnie założone dla typowych operacji i w typowych zastosowaniach nie wymagają zmian. Jeśli jednak zajdzie taka potrzeba, można je zmodyfikować z panelu ustawień, wybierając w sekcji “finanse/księgowość” pozycję schematy księgowe.
Przykładowy schemat księgowy (dla faktury kosztowej i domyślnego planu kont systemu Atom ERP) wygląda następująco:
Formularz edycji schematu księgowego składa się z 3 sekcji:
W sekcji ustawień dostępne są następujące opcje:
W sekcji pomocy, która jest zwijana/rozwijana poprzez kliknięcie w przycisk z napisem “ pomoc”, znajdują się informacje o możliwych do użycia funkcjach. Funkcje są zależne od kontekstu, dlatego tworzenie nowych schematów księgowych jest dwuetapowe, a podczas edycji kontekstu nie można już zmienić.
Funkcje, które można wybrać w pozycjach schematu księgowego (trzecia z sekcji) w kolumnach winien / ma zależą od kontekstu - każdy rodzaj obiektów dostarcza własny zestaw funkcji. Wspomniana w przykładach powyżej faktura posiada funkcje zwracające wartości netto, brutto i vat faktury - w walucie faktury jak i przewalutowane na PLN. Dzięki temu można zapisać, że:
Elementy ścieżki kont wyróżnione pogrubieniem to odwołania do kont dynamicznych, które będą musiały zostać podczas księgowania uzupełnione rzeczywistymi danymi. W tym przypadku podczas księgowania faktury z tym dekretem system będzie musiał zgromadzić następujące dane:
W omawianym przypadku, jeśli podczas tworzenia czy edycji faktury kosztowej zostanie wybrany schemat księgowy jak pokazany powyżej, system doda do faktury pole na wskazanie kategorii:
W sekcji księgowanie, na powyższym zrzucie, widoczny jest dodatkowy atrybut rozwijany “kategoria” - którego widoczność zależy od wybranego schematu księgowego.
Omawiany powyżej przykład dotyczył faktury kosztowej za koszty ogólne. Inny wariantem księgowania dokumentu kosztowego jest księgowanie w kontekście projektu - szczególnie przydatne podejście, jeśli analizowana ma być rentowność projektów. W tym celu schemat księgowy musi być lekko zmodyfikowany. Zamiast konta Wydatki / Ogólne / Firma / Kategorie można wskazać konto Wydatki / Projekty / Projekt / Firma / Kategoria:
Przy takiej konfiguracji, do pól które należy uzupełnić, oprócz ustawianych automatycznie kontekstów kontrahenta i firmy oraz ustawianego ręcznie kontekstu kategorii dochodzi konieczność wskazania projektu.
W kolumnie oznaczonej w nagłówku symbolem wykrzyknika znajduje się pole wyboru, którego zaznaczenie powoduje, że wskazanie elementu powiązanego konta dynamicznego, np projektu podczas dodawania faktury z tym schematem - ma być obowiązkowe. Jeśli pole jest zaznaczone w schemacie, to system będzie wymagał, by pole projektu zostało wypełnione.
W takim przypadku, gdy ten dekret będzie wybrany podczas tworzenia / edycji faktury, konieczne będzie doprecyzowanie dwóch atrybutów:
Powyższe dwa przykłady dotyczące faktur pokazują zależność księgowego obiektu od wybranych w schemacie księgowym kont dynamicznych. System musi zgromadzić informacje jak ma te konta dynamiczne uzupełnić. Atrybuty które faktura potrafi zapewnić sama są ustawiane automatycznie (np. kontrahent czy firma) a to, co wprost od faktury nie zależy, powoduje dodanie do sekcji księgowania w formularzu faktury dodatkowych pól.
W przypadku faktur dostępne funkcje (wartość netto, brutto, vat w walucie faktury jak i w walucie krajowej) zapewniały pojedyncze wartości. Dokument księgowy [link] tworzony z takiego schematu będzie posiadał tyle samo pozycji, co schemat księgowy - jedynie wartości w kolumnach winien i ma zostaną zamienione na wartości funkcji, a ścieżki planu kont zostaną zamienione na wskazania konkretnych kont związanych z już wybranymi firmami, kontrahentami, kategoriami cy projektami. To jednak nie koniec możliwości tego mechanizmu. Schematy księgowe niektórych dokumentów mogą obsługiwać funkcje zwracające wiele wartości. Dobry przykładem dla takiego księgowania jest wypłata [link] (z modułu HR [link]). Schemat księgowy wypłaty może wyglądać następująco:
Na liście funkcji wypłaty znajduje się pozycja “kwoty pracowników” - dzięki takiej złożonej funkcji schemat księgowy posiada tylko dwa wpisy:
Wypłata składa się w uproszczeniu z listy par: pracownik i kwota do wypłacenia. Tych pozycji w wypłacie może być dowolna ilość. Dzięki temu, że schemat księgowy może korzystać z funkcji zwracających wiele obiektów, zapisanie schematu ogranicza się do 2 linii. W ostatecznym dokumencie księgowym, dla każdej pary pracownik + wartość wypłaty, jaką zwróci funkcja “ kwoty pracowników” powstanie jeden zapis taki, jak na to wskazuje 1-szy wiersz schematu. Funkcja “suma” zwraca jedną wartość, więc niezależnie od ilości pracowników w wypłacie, drugi wiersz schematu przełoży się na jeden wiersz w utworzonym na jego podstawie dokumencie księgowym. Jeśli więc wypłata dotyczy 10 pracowników, efektem księgowania będzie 10 wpisów po stronie winien i 1 wpis który je zrównoważy, po stronie ma.
Dokumenty księgowe są źródłem wpisów na kontach księgowych planu kont [link]. Dokumenty te mogą być tworzone całkowicie ręcznie, bez kontekstu, ale także w sposób częściowo lub całkowicie zautomatyzowany na podstawie księgowalnych obiektów z wykorzystaniem schematów księgowych [link].
Aby utworzyć ręcznie dokument księgowy, należy w menu “księgowość” wybrać pozycję “dokumenty” i na ekranie listy dokumentów wybrać opcję dodawania.
Ręcznie dodawany dokument wymaga podania:
W sekcji wpisów księgowych dokumentu, każdy wpis składa się z:
Każda transakcja czyli księgowanie w ramach planu kont, musi być zbilansowane, tzn. że po obu stronach dokumentu księgowego (winien i ma) musi się znajdować taka sama suma wpisów. Przykładowo jeśli trzem pracownikom wypłacamy po 1000 PLN premii księgując to po stronie ma na ich kontach, to jednocześnie na jakimś innym koncie musimy wskazać źródło tych pieniędzy, np. wpisem winien na kwotę 3000 PLN na koncie księgowym “kasa firmowa” czy na koncie rachunku bankowego. W przeciwnym razie, podczas próby zapisu, system poinformuje, że dokument nie jest zbilansowany. Pomocne w bilansowaniu dokumentu są wartości w dolnym wierszu pod całym formularzem, które pokazują bieżąca sumę w kolumnie winien i w kolumnie ma.
Częstszym przypadkiem, niż ręczne tworzenie dokumentu, jest tworzenie dokumentu księgowego na podstawie obiektu. Takim obiektem może być:
Wymienione wyżej obiekty, podczas tworzenia i edycji mają w formularzu pole na wskazanie schematu księgowego [link]. Obiekty te mają także statusy, których lista kończy się stanem “zaksięgowany”. Aby zaksięgować taki obiekt, należy zmienić jego status na status “zaksięgowany”. Przed tą zmianą system pokaże podgląd dokumentu księgowego, w pełni wypełnionego, który został wyliczony na podstawie cech księgowanego obiektu i wybranego w nim schematu księgowego.
Po zapisaniu dokumentu status obiektu zmienia się na “zaksięgowany” (1) i jedynie usunięcie powiązanego dokumentu księgowego (2) może cofnąć ten status. Dodatkowo w obiektach, które mają wybrany schemat księgowy pojawia się panel :dekretowanie” który podsumowuje dane, które zostały z obiektu odczytane automatycznie lub poprzez dodatkowe pola zależne od schematu, a które służą ustaleniu kont księgowych podczas tworzenia dokumentu na bazie schematu księgowego [link].
W definicjach schematów księgowych pojawiła się niepozorna opcja do zaznaczenia, opisana “szybkie księgowanie”. Dzięki takiej konfiguracji schematu księgowego system utworzy dokument księgowy bez zbędnego pokazywania ekranu zatwierdzania dokumentu księgowego.
Przykładowo, dla faktury kosztowej, jeśli podczas jej wprowadzania wybierzemy schemat księgowania z taką opcją, to podczas zmiany statusu z zapisanego na zaksięgowany system po prostu zmieni status i utworzy w tle dokument księgowy. Dotychczas dokument był pokazywany w trybie do edycji, a po jego zatwierdzeniu można było powrócić do faktury przez link wiążący dokument z fakturą. Takie szybkie tworzenie dokumentów księgowych spisze się idealnie przy prostych schematach do codziennego wieolkrotnego użytku.
Nadal można używać starego mechanizmu pracy z dokumentami księgowymi wystarczy nie zmieniać schematów księgowych na szybkie. Jeśli zaś podczas tworzenia dokumentu dojdzie do błędu, to zostanie otwarte okno tworzenia dokumentu wraz z informacjami o problemach - jak dotychczas.
Wszystkie operacje księgowe rejestrowane dokumentami księgowymi [link] stanowią zapisy na kontach księgowych. Widok konta księgowego pokazuje historię transakcji, czyli pojedynczych wpisów z różnych dokumentów, które dotyczą danego konta.
Widok szczegółów konta księgowego zawiera zakładkę “ transakcje” (1) - listę operacji na koncie, z podziałem na:
W prawej kolumnie znajduje się panel “ szczegóły” a w nim m.in. wypisana powiększoną czcionką wartość bilansu na bieżącą chwilę (3). W przypadku, gdy na konie brak transakcji z przyszłą datą to bilans z prawej kolumny równa się bilansowi z tabeli szczegółów po ostatniej z transakcji.
Celem przewalutowania wszystkich operacji na walutę bazową (PLN) jest możliwość porównania w jednym zestawieniu operacji w różnych walutach. Przewalutowanie takie obarczone jest jednak tzw problemem “różnic kursowych”. Dla przykładu, jeśli:
Przykład powyższy pokazuje, że bilans konta w PLN, mimo zaksięgowania 2x idealnie bilansujących się operacji w walucie obcej (po 2000 EUR) nie wyniesie po tych operacjach 0 PLN. To jest oczekiwane zachowanie - tym sposobem widoczne stają się różnice kursowe dotyczące operacji na tym koncie. Takie różnice można zignorować, lub skorygować osobnym dokumentem księgowym - zależnie od tego, czy dla danego konta chcemy utrzymać zerowy bilans złotówkowy czy walutowy.
Bilanse w poszczególnych walutach są wyświetlane w kolnym z paneli, i to jest najważniejsze zestawienie, ważniejsze, niż bilans sprowadzony do waluty bazowej czyli do PLN. W tabeli (4) panelu “ podsumowanie” pokazane zostały bilanse operacji w każdej z walut (5). Tym sposobem można nadzorować bilanse w każdej z walut z osobna. Dzięki temu, na jednym koncie, można dążyć do bilansowania naliczeń i potrąceń w różnych walutach.
Raporty księgowe z planu kont pozwalają zestawić na jednym ekranie dane z wielu różnych kont księgowych, ze wskazaniem jak te dane mają być zaprezentowane. Możliwości tego mechanizmu pozwalają na zbudowanie nieograniczonej liczby różnych zestawień, co komplikuje nieco sam mechanizm ich tworzenia i edycji, ale samo codzienne korzystanie z raportów nie wymaga znajomości zasad, które stoją za ich działaniem i są konieczne, podczas ich zmieniania. W przypadku konieczności stworzenia nowego raportu, warto skontaktować się z wdrożeniowcami - pomogą zaplanować i przygotują odpowiedni raport dostosowany do potrzeb.
Raporty księgowe są dostępne zarówno na ekranie listy raportów, (menu boczne “raporty”, sekcja “Finanse / Księgowość”, pozycja “Księgowania w planie kont”) jak i wprost z menu “księgowość”, pozycja “raporty”. W obu przypadkach link kieruje do strony z listą raportów księgowych. Każdy taki raport księgowy jest indywidualnie tworzony w oparciu o kontekst potrzeb i budowę planu kont.
Okno raportu pozwala na kilka akcji:
Co do zasady, domyślny raport stanowi zestawienie kont, które w raporcie stanowią wiersze, z okresami, które w raporcie stanowią kolumny. Wiersze mogą dotyczyć wszystkich kont podrzędnych wskazanego konta (ścieżki kont) albo tylko niektórych (tylko nadrzędnych) a z kolei kolumny mogą reprezentować miesiące, kwartały lub lata - ostatnie lub wprost wskazane. Jeden z typów raportu pozwala w kolumnach prezentować inne niż daty dane, ale o tym w dalszej części.
Przykładowy raport wyników firmy może zestawiać dane z kont przychodowych z danymi z kont wydatkowych. W prezentowanym poniżej przykładzie w systemie aktywny jest moduł wielofirmowy, stąd zestawienie jest rozbite na każdą z 3 firm, a dodatkowo firma prowadzi księgowanie z rozbiciem a projekty, stąd w raporcie dwa rodzaje kont - dynamiczne projektowe i jedno statyczne na inne niedające się podzielić projekty wydatki/przychody.
Okno raportu składa się z panelu filtrów (dobieranych dynamicznie zależnie od zawartości raportu) jak tabeli z danymi. W tym przypadku, za konfiguracją raportu stały następujące ustawienia:
Powyższe ustawienia raportu zakładają:
Poniżej ustawień ogólnych znajdują się informacje o analizowanych kontach. Każdy wiersz ustawienia definiuje jedną z części raportu oraz jej wpływ na całość raportu (wiersz WYNIK). W omawianym przykładzie znajdują się 4 wpisy dotyczące:
Dla każdej ze ścieżek kont (jak wskazano, w takiej ścieżce może być wiele podkont dynamicznych), ustawienia zawierają:
W omawianym przykładzie w wierszu drugim konfiguracji raportu znalazł się zapis “0,1” dla konta “Przychody -> Projekty -> Projekt -> Firma” a w raporcie widoczne było rozwinięcie na firmy, bez rozwinięcia projektów. Gdyby w konfiguracji zmienić ten zapis na “1,1" raport wyglądałby tak:
Nie jest to poprawne ustawienie raportu, gdyż tym sposobem konta firm i projektów są wymieszane, ale przykład obrazuje znaczenie atrybutu “opcje” w konfiguracji elementu raportu.
Przykładowy raport był skonfigurowany dla zadanego okresu czasu 4 miesięcy z interwałem 1 miesiąca. Jeśli wybrany został by interwał kwartału raport zostanie ograniczony do dwóch kolumn wynikających z pokrycia kwartałami wskazanego 4-miesięcznego okresu:
Raport nie musi dotyczyć wskazanego okresu czasu (np roku kalendarzowego), może natomiast dotyczyć N minionych interwałów - przykładowo 5 lat, 4 kwartałów czy 12 miesięcy.
Zachowując konfigurację kont z zmieniając ustawienie okresu na 3 ostatnie lata raport przedstawia następujące wyniki:
Mimo, że raport jest skonfigurowany by pokazać 3 okresy roczne w raporcie znalazły się 4 kolumny. Wynika to z faktu, że system analizuje 3 okresy roczne od bieżącej daty. Prezentowany raport został wykonany w połowie roku 2023, stąd 3 lata wcześniej była połowa roku 2020, co tłumaczy jego obecność w raporcie.
Widok raportu zawiera panel z filtrami. W panelu tym pozycje są dodawane automatycznie na podstawie typów danych wpływających na dynamiczne konta. W omawianym przykładzie wskazane w konfiguracji raportu ścieżki kont zależna są od firmy i projektu. Na tej podstawie system może wygenerować odpowiednie filtry i pozwolić na ograniczenie pozycji w raporcie do tych związanych z zawężonym wyborem pozycji księgowych.
Nazewnictwo filtrów (1) zależy od nazwy obiektu, którego dotyczy, a nie nazwy subkonta w planie kont. Na przykładzie widać, że w planie kont odwołania do firm spowodowały wygenerowanie filtra o nazwie “sprzedawca”. Dzieje się tak dlatego, że w systemie Atom ERP lista firm nosi nazwę listy sprzedawców (dla odróżnienia od listy kontaktów firmowych).
Wybór ustawień filtrów należy zatwierdzić przyciskiem w prawym górny rogu panelu filtrów (2). Znajduje się tam także przycisk kasowania ustawień filtrów.
Jednym z typów raportów są zestawienia z podziałem na obiekty. Taki raport, w odróżnieniu od raportów domyślnych, w kolumnach posiada konta a w wierszach poszczególne obiekty. Idealnie nadaje się do zestawienia dwóch lub więcej kont, które dotyczą tego samego obiektu. Można tym sposobem zestawić koszty i przychody związane z klientem czy projektem, np.:
Tym sposobem uzyskamy raport, w którym w dwóch kolumnach zostaną zestawione koszty i przychody z każdego z projektów, które zarejestrowano we wskazanym okresie czasu.
Trzecim typem raportów są raporty wyników w czasie. Podobnie jak w raporcie podstawowym [link] w kolumnach prezentowane są okresy czasu, natomiast w wierszach prezentowane są obiekty (jak w raporcie zestawień per obiekt [link]). W tym przypadku także, jak w zestawieniu per obiekt, należy wskazać w konfiguracji konta dotyczące jednego rodzaju obiektów, np. przychody i wydatki projektu.
W rezultacie, zestawienie wyników w czasie pokaże wartość dla każdego projektu w każdym z okresów raportu. Tym sposobem można uzyskać to, co w raporcie zestawień per obiekt [link] można otrzymać w ostatniej kolumnie, tyle że w tym przypadku całość rozbita jest na okresy (to jakby złożenie wielu raportów “zestawienie per obiekt” dla wielu okresów, ale bez podziału na konta - tylko jako bilans)